En toen ging de wekker. We werden uit onze dromen gerukt, terug in Kenia. Half 6, waarom zo vroeg zul je denken? Nou we willen de zonsopgang zien bij Rift Valley. Bij het uitkijkpunt ontluikt zich een vallei die groots is. In de verte doemen de bergen op. Naarmate de tijd verstrijkt wordt het 3x zo snel licht dan in Nederland. Steeds beter zien we de contouren van de bergen, kavels en wegen. Hier hebben we dan ook een mooie foto-serie van gemaakt. Na de eerste zonnestralen over de bergen duurde het nog geen minuut of de zon was al helemaal op.
Om 9 uur rijden we naar Eldoret een naburige stad. Eerst bezoeken we een kwekerij om informatie te krijgen over de teelt van groenten. We worden ontvangen door Christopher, een aardige, goed Engels sprekend persoon. Hij vertelt ons veel over de verschillende teeltopvolging van groenten zoals: wortels, uien, kool, Zwarte Nachtschade, Cowpeens en Spiderplants. Per dag wordt er 10.000 liter over een acre grond geïrrigeerd. (1 acre = 4.000 m2) Dat is dan in het droge seizoen (nov-mrt) Dat hoeft gelukkig niet in het natte seizoen. We ruilen zaad en nuttige informatie in voor enkele gadgets van Larenstein en vervolgen onze weg naar het centrum van Eldoret.
Ondertussen maken de studenten en leraren van Land- en watermanagement boring. Niemand heeft ook gezegd dat boring interessant zou zijn. Ondertussen verbranden ze een beetje.
Wat een drukte in Eldoret, iedereen rijdt door elkaar heen, gelukkig weet onze chauffeur de weg. We zijn op zoek naar plantenboeken en koffie. De koffie is te vinden en we nemen meteen wat thee en bananenchips mee. De boeken zijn een groter probleem. In elke boekenwinkel worden schoolboeken verkocht en zelfs daartussen worden geen plantenboeken gevonden. Ten einde raad nemen we een atlas die op school wordt gebruikt. Voordeel daarvan is dat het begrijpelijk is. We bezoeken ook nog een bibliotheek van de universiteit. Daar moeten we een Shilling betalen om in een vrachtje boeken te bladeren. Ben neemt enkele tot veel foto’s uit de boeken zodat we toch nog met genoeg informatie over de plaatselijke beplanting terugkomen.
De terugweg is interessant want we nemen een weg gewoon door de weilanden en bosjes. Koeien over de weg, hobbels op de weg en kraters in de weg moeten worden omzeild. Weggetjes worden gevormd door de voeten van de plaatselijke bevolking, hoe veel nostalgischer is dit dan de rechte asfaltwegen van Nederland!
Bibliotheek in Eldoret
De terugweg is interessant want we nemen een weg gewoon door de weilanden en bosjes. Koeien over de weg, hobbels op de weg en kraters in de weg moeten worden omzeild. Weggetjes worden gevormd door de voeten van de plaatselijke bevolking, hoe veel nostalgischer is dit dan de rechte asfaltwegen van Nederland!
In de middag doen we een Keniaans slaapje (rusten in de schaduw van de bomen als de zon op z’n hoogst staat) om half 4 lopen we het veld in voor de laatste tekeningen. We worden weer gevolgd door kinderen die onze schetsen bewonderen. We maken prachtige foto’s van hen en als je Kenianen aan het lachen wil maken moet je ze gewoon een foto van hunzelf laten zien, waarschijnlijk hebben ze zichzelf nog nooit gezien.
s ’Avonds eten we weer lekker, praten we wat na over tuinarchitectuur, achtergronden van de leraren, politiek, religie, de zin van het leven, bier, grappige foto’s, blunders in de landmeetkunde en de geschiedenis (VOC) van Afrika.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten